Direniş Formu katledilen Ali İsmail Korkmaz’ın ailesine mektup yazdı
Sevgili Korkmaz Ailesi, merhaba,
Biz anneler babalar, gençler,yani Antalya Direniş Forumu’nun her yaştan tüm bireyleri olarak Antalya’dan sizleri selamlıyoruz.Acınız acımızdır, ocağınıza düşen ateş bizlerinde yüreklerini dağladı..
.
Sözün hükmünü yitirdiği bir süreçten geçiyoruz. Dünyanın en güzel cümlesini de kursak içinizdeki yangına su serpemeyeceğimizi biliyoruz.
Ali İsmail’in boşluğunu dolduramayız ama o boşluğa rağmen hep beraber unutmadan, unutturmadan yola devam edebiliriz..
Yaşama ve insana duyarlı, yüreğini alıp sokağa çıkan, gülümsemesi içimizi ısıtan, acıtan güzel mi güzel bir oğul yetiştirmişsiniz… Onu tanımadan sevdik, arkadaş, dost, kardeş evlat bildik…
Sizlerle bizi şimdilik bağlayan şey ortak acımız, acının dili, rengi aynı… bizlere çok tanıdık.
Sizler bir oğul kaybettiniz bizler de bir dost bir arkadaş bir kardeş bir fidan kaybettik. Nasıl Abdullah, Mehmet, Ethem, Medeni için birer fidan dikmişsek Ali İsmail’inde bir fidanı olacak burada…
İnsanlığın gerçek adaletini sağlamak için, bizler parklarda, meydanlarda nöbet tutuyoruz. Katillerin ve onları görevlendiren, cesaretlendiren karanlık zihniyetin, bilip susan, görüp perdesini çeken tüm sorumluların bulunup yargılanması için sizinle birlikte omuz omuzayız…
Toprağa düşen çiğ tanesi gibi bütün Türkiye Halkları şehir şehir sokak sokak döküldük meydanlara, haksızlığa, ayrımcılığa, aşağılanmaya karşı onuruna sahip çıkanlar arasında Ali İsmail de gülümseyen bir nefesti… Sizinle birlikte bizde nefessiz kaldık….Aile olmak için kan bağı gerekmediğini bu direniş bir kez daha öğretti bize, can bağımız var artık…
O alın teriydi, göz nuruydu emekti ve yiğitti… Kardeşimiz, arkadaşımız yoldaşımız evladımızdı… Ali İsmail de Abdullah, Mehmet, Ethem ve Medeni gibi Anadolu’nun rahmine düşen bir tohum oldu şimdi.
Sevgili ana, anamız, İktidar sahipleri, bilmezler, kadınların içinde bir insanı büyütürken sabrı da nasıl büyüttüğünü, yemeyip yedirerek, giymeyip giydirerek bu günlere taşıdığını …biz analarımızdan tanıyoruz seni..hasretinden, acından, ellerinden öpüyor kucaklıyoruz …
Sevgili baba, babamız biliyoruz sırtında tuğla taşıyarak o emekçi ellerinle oğlunu nasıl büyüttüğünü..erkeklerde ağlar evet…gözyaşı en insan yanımızdır…İktidar sarhoşları, zenginler , dini imanı para olanlar, asgari ücretin yoksulluk sınırının altında olduğu bir ülkede bilemezler bir oğlun nasıl bir emekle ilmek ilmek dokunduğunu…biz babalarımızdan biliyoruz seni…hasretinden, acından ellerinden öpüp kucaklıyoruz …
Sevgili ağabeyler, ablalar Ali İsmail’in resimlerine bakıyoruz günlerdir.. daha küçücükken paylaşmayı öğrenen o incelikli duruşunda elbet sizlerinde payı büyük…Şimdilik size buradan diğer ailelere seslendiğimiz gibi “ağlamayın evlatlarınız, kardeşleriniz burada” demekten fazla bir şey de gelmiyor elimizden….
Sevgileri ve inançları yalandan karılmış, iktidar ve mülk arsızlarının hayatımızı cehenneme çevirdiği, yanlış ellerde yanlış yoğrulan, acının zulmün hep ezilen ve ötekileştirilenlere fatura edildiği bu kara yazgılı ülkemizde elbet bir gün devran dönecek…
Antakya ve Armutlu halkı bugün “Bir adım Abdullah, bir adım Ali için ileri” diyorsa ve kadınlar balkonlardan gençler gazdan etkilenmesin diye tülbentlerini atıyor, henüz faturaları ödenmemiş çamaşır makineleri, elektrik süpürgeleri, çekyatlar barikatlara konarak görülmemiş bir direnişi sergiliyorsa bu ülkede artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Bu hepimizin acısının, çığlığının birbirine eklenmesinin resmidir.
Bir gün yolunuz düşerse buralara burada çalabileceğiniz birçok kapınız var… bunun için aşağıda bir iletişim adres ve telefonu paylaşacağız …bizde biliyoruz ki, Hatay’da artık bir ailemiz daha var gidilip sedirlerine oturulacak…
Son olarak içimizi rahatlatansa Ali İsmail’in adının hep yaşayacak olması ve onu kıran hoyrat ve karanlık eller ise çocuklarına kirli bir geçmiş bırakarak tarihte isimsiz ve yok olacaklar….
Şair Şükrü Erbaş’ın da dediği gibi “canı cehenneme, başkasının yangınıyla evini ısıtıp yemeğini pişirenin….”
Yüreği barış ve insanlık için atan bir oğul yetiştirdiğiniz için sizleri minnetle, saygıyla selamlıyor ve hayatın kardeş kalbiyle her birinizi ayrı ayrı kucaklıyoruz. Sevgiyle kalın…
Antalya Direniş Forumu